Oswajanie zimna

Szron to czy szadź? Nigdy nie wiem, ale zawsze podziwiam naturę za takie dzieła. Dzisiejszy ranek właśnie takimi oszronionymi widokami nas przywitał, szkoda tylko, że nie było słonka. Zbiegiem okoliczności właśnie dzisiaj chcę pokazać kolejny szal, nawiązujący do takiej właśnie aury. Nie tylko dlatego, że jest duży i przyjemnie ogrzewa, ale również dlatego, że go nieco oszroniłam.

Szal w ujęciach kilku

Detal - lodowe koraliki naszywane ręcznie

Szal na etapie powstawania

Niektórzy pytają mnie jak "zatapiam" tkaninę w czesankę. Na ułożoną i wstępnie pomasowaną wełnę układam wycięte fragmenty tkanin i je "przyklejam" do mokrej powierzchni. Jeżeli chcę aby brzegi nie były wyraźne, zasłaniam je delikatnymi kłaczkami czesanki - tutaj dodatkowo za kamuflaż posłużyły wkomponowane listki ułożone z cieniutkich nitek wełny.

Powieliłam również szal różany z motywem zebry, wiadomo jednak, że zaletą rękodzieła jest niepowtarzalność egzemplarzy. Niby to samo, a jednak coś innego.

Na koniec chcę Wam pokazać jakie przyjemności spotkały mnie w ubiegłym tygodniu, a to za sprawą tego, że dokładnie w dniu, kiedy Edward Gierek zapytał stoczniowców "No to jak, towarzysze, pomożecie?", przyszłam na świat :-)

Najpierw coś dla ciała czyli pysznego obiadu, autorstwa córy, wspomnienie

drobiowe roladki z mozzarellą i suszonymi pomidorami w szynce parmeńskiej z zapiekanym puree ziemniaczanym z dodatkiem sera - pychota!!!

I coś dla duszy

Mam nadzieję, że podarunki przełożą się na moja radosną twórczość :-)

Żeby uczcić tę wiekopomną chwilę udaliśmy się, śladem towarzysza Gierka na Wybrzeże, na spektakl My Fair Lady - tak niewiele człowiekowi do szczęścia potrzeba. Piosenką z musicalu przypominam, że karnawał jeszcze trwa!!!

Przetańczyć całą noc

Od razu cieplej!

Sznur bez pereł

Taka myśl mnie naszła żeby uturlać trochę sznurów/dredów i zrobić z nich coś fajnego. W sumie gdyby to była kremowa czesanka to dlaczego nie perły? - muszę wykorzystać ten pomysł przy następnym spotkaniu z wełną.
A teraz przedstawiam tercet egzotyczny.

Naszyjnik w czerwieniach

Naszyjnik kolorowy

Naszyjnik w zieleniach

Naszyjnikowe trio

Jak wiecie, brałam udział w konkursie na blog roku. W ostatniej chwili przed półfinałem zajmowałam zaszczytne 15-te miejsce (768 blogów zgłoszonych do konkursu w kategorii Moje zainteresowania i pasje). Jest to bez wątpienia sukces! Zwłaszcza, że to mój "pierwszy raz" :-) Dziękuję za wszystkie oddane na mój blog głosy - nie pójdą one na marne, bo dochód z przesłanych SMS-ów wspomoże potrzebujących. Mam nadzieję, że w przyszłym roku będę znowu mogła na Was liczyć!

Aha! Wczoraj usmażyłyśmy całą górę faworków - dziś nie ma już po nich ani śladu!!!

Olśnienie i ostatni dzwonek

Od dłuższego już czasu nosiłam się z zamiarem uturlania szala, z wykorzystaniem pewnej wzorzystej tkaniny. Generalnie nie przepadam za tak wyrazistymi deseniami, ale w tym dostrzegłam pewien potencjał. Jednak długo nie wiedziałam jak go załagodzić, żeby nabrał trochę mojego stylu. I proszę! Olśnienie zjawiło się ot tak, po prostu! Jestem zadowolona z efektu, choć prawdopodobnie pojawią się tam jeszcze koraliki, a może i nie :-) Przedstawiam zatem różaną zebrę tudzież zebrzastą różę!

Szal jest dwustronny - wersja light

Fragment róży celowo nie został przykryty czesanką i jest przezroczysty.
(Fotki wykonała onegdaj brunetka wieczorową porą, wybaczcie więc jakość!)

Przy okazji chciałam podziękować za głosy - smsy oddane na mój blog w konkursie na blog roku! Głosowanie jeszcze trwa (do czwartku 20 stycznia do godz. 12-tej), jeśli więc macie ochotę wesprzeć niepełnosprawnych, a przy okazji, a może przede wszystkim? i mnie - będę niezmiernie wdzięczna! Nie ukrywam, że miejsce w pierwszej dziesiątce, gdzie już przez chwilę byłam!!!, byłoby nie lada wyróżnieniem i miłym prezentem na nadchodzące urodziny.

Kto jeszcze tego nie uczynił, niech chwyci komórkę i wyśle sms

o treści H00658 (H zero zero 658)
na numer 7122 (jeden numer telefonu = jeden głos)
za 1,23zł brutto
(dochód przeznaczony na turnusy rehabilitacyjne dla niepełnosprawnych)

SMS-a można wysłać również z komórki męża, babci, cioci, brata, mamy, koleżanki, dziadka, żony, kochanki, siostry, znajomego, sąsiada, przechodnia na ulicy... - chyba się nieco rozpędziłam! ;-) Tak czy inaczej, wszystkim moim "fanom" pięknie dziękuję!

Reaktywacja

Czasami mam ochotę zrobić coś z niczego. Gromadzę różne "przydasie", bo a nóż widelec znajdą zastosowanie. Żal mi było wyrzucać resztki jedwabnej bluzki, którą użyłam wcześniej robiąc ten szal. Jak się okazało, było ich całkiem sporo. Tym razem ścinki ozdobiły stary sweterek.

Reaktywacja sweterka - widok z przodu

Widok z tyłu

Więcej już chyba nie dam rady z nich wykrzesać, bo bluzeczka całkiem mała była, chociaż... kto wie? ;-)

Uturlałam także dwa kwiaty - karnawałowe kotyliony.

Pierwszy - w stylu "karnawał w Rio"

Drugi bardziej stonowany - "karnawał made in Poland" :-)

A w tym roku karnawał wyjątkowo długi mamy!

Leniwy początek

Właściwie nie mam nic ciekawego do powiedzenia, poza tym, że minął już kolejny Sylwester i nawet Nowy Rok, zupełnie nie wiadomo kiedy i dni stawać się mają coraz dłuższe - HURRA!!! Może będzie więcej czasu na małe przyjemności? Myślę, że taką małą przyjemność sprawiłam pewnej miłośniczce dzieł Gustava Klimta - moja okrojona wersja Drzewa Życia, jako talizman na dobry rok.

Dobrego Roku wszystkim życzę!!!

Kolejną przyjemność sprawiłam podniebieniom - zainspirowana przepisem filcowej mistrzyni Beaty Jarmołowskiej, zamieszczonym o tu, upichciłam "Jarmołowskie Kieszonki" ze schabu - Lady Gaga takie coś ubrałaby na siebie, ja wolę to zjeść, tym bardziej, że smakowite :-)

I jeszcze jedna przyjemność - przed chwilą dokonałam zgłoszenia do udziału w konkursie na Blog Roku - moje szanse oceniam bardzo mizernie, ale kto nie gra, ten nie wygrywa! Jeśli więc podoba się Wam to co tu prezentuję, zachęcam Was do oddania głosu na Rzecz Gustu , szczegóły podam w swoim czasie.

Jak na leniwy początek roku to by było na tyle...